- алавмон
- [الومان]он ки дар оташдон ё оташхона алав дармегиронад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ваққод — [وقّاد] а. кит 1. кӯрасӯз, оташафрӯз, алавмон 2. фурӯзон, бисёр равшан, дурахшон (оид ба ситора) 3. маҷ. расо, тез, равшан, мунаввар (оид ба табъ, фикр ва зеҳн) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мон — I [مان] асоси замони ҳозира ва феъли фармоиш аз мондан; ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои мондан: алавмон; созандаи исми масдар: дудмон, сохтмон; сифатсоз: шодмон ва ғ. II [مان] кит. хона, ҷои истиқомат, хонумон, хона ва асбобу… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
оташафрӯз — [آتش افروز] 1. оташдиҳанда 2. маҷ. алавмон, суханчин, кинадӯз … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ